Benieuwd naar wat mijn cursussen voor jou en je hond kunnen betekenen? Lees hier meer.
Benieuwd naar wat mijn cursussen voor jou en je hond kunnen betekenen? Lees hier meer.
Iedere hondenbezitter vindt het geweldig dat zijn trouwe viervoeter hem een beetje mist. Want geef toe, wat is er leuker dan bij thuiskomst begroet te worden door iemand die echt enthousiast is om je te zien en dit ook duidelijk laat merken. Zelfs als je maar een minuutje weg was.
Dit missen moet echter niet uit de hand lopen en omslaan in verlatingsangst. Want niemand wenst zijn hond toe dat hij zenuwachtig piepend wacht tot je terug bent en misschien uit pure wanhoop zelfs het hele huis overhoop haalt.
In het eerste deel van dit artikel staan tips om te voorkomen dat je pup last van verlatingsangst gaat krijgen en hoe je een puppy leert alleen te zijn. In het tweede deel staan tips die mogelijk helpen om je hond van milde verlatingsangst af te helpen.
Honden letten heel erg op details. Als je altijd dezelfde handelingen verricht voordat je de deur uit gaat, zal je hond dit leren. Denk bijvoorbeeld aan hem in de bench doen of in een bepaalde kamer leggen. Hij kan dan al tegen die stap op gaan zien, mogelijk proberen tegen te werken, en in het ergste geval verlatingsangst krijgen. Probeer, om dit te voorkomen, onvoorspelbaar te zijn. Leg je hond bijvoorbeeld ook af en toe met een kluif in de bench als je zelf gewoon in de kamer blijft. En doe de lade waar de autosleutels in zitten ook soms open en dicht zonder dat je weg gaat.
Bouw het alleen zijn rustig op, idealiter neem je de eerste weken dat je pup in huis komt vrij of regel je oppas. Als je van plan bent je hond in de bench te laten begin je met benchtraining totdat hij comfortabel in een dichte bench kan blijven zolang jij in de kamer bent.
Maak vervolgens de tijd dat je hond ‘alleen’ is rustig aan langer. Begin met uit zicht lopen en weer terug komen. Haal vervolgens iets uit een andere kamer en bouw dit op door bijvoorbeeld boven de was op te gaan vouwen, of een kopje koffie bij de buren te gaan drinken. Zorg er voor dat je niet alleen buiten zicht maar ook gehoor bent, dus als je in huis blijft kun je beter niet gaan telefoneren of iets dergelijks en ga soms ook echt naar buiten om te checken of je hond dat al aan kan. Oefen het liefst gespreid over de dag. Dus in plaats van 5 keer achter elkaar de deur door te gaan en deze achter je dicht te trekken doe je het een keer en later op de dag nog een keer.
Zolang je hond rustig blijft kun je de tijd dat je uit zicht bent langer maken, als hij gaat piepen bouw je te snel op en kun je beter de vorige stap nog een paar keer herhalen. Zodra je puppy het oké vindt om enkele minuten alleen gelaten te worden is gewoonlijk de tijd dat je weg kunt alleen nog beperkt door zijn behoefte om uitgelaten te worden. Het alleen laten opbouwen lijkt op deze manier veel tijd te kosten, maar je spaart jezelf veel meer tijd uit als je kunt voorkomen dat hij gedragsproblemen krijgt.
De meeste honden die verlatingsangst hebben worden al onrustig voordat je ze daadwerkelijk alleen laat. Dit komt doordat ze aan de dingen die je doet al zien dat je weg zult gaan. De eerste stap is dus om deze signalen weg te nemen, zodat je hond nog niet gestrest is voordat er daadwerkelijk iets gebeurt.
Deze signalen kunnen de kleinste dingen zijn, van het pakken van je jas of de sleutels, tot het op doen van make up. Ga eerst voor alle handelingen na of je hond er op reageert en maak een lijstje van de signalen die je hond al op gepikt heeft. Verander vervolgens tijdelijk je ‘weggaan routine’ zodat geen van deze signalen er meer in voor komt.
Dit kan betekenen dat je je jas bijvoorbeeld tijdelijk in de keuken moet bewaren zodat je door een andere deur het huis kunt verlaten, of dat je hond in een andere kamer verblijft als hij alleen is. Vervaag vervolgens één voor één de signalen op je lijst door de koppeling met het alleen laten weg te nemen. Dit doe je door ze willekeurig door de dag uit te voeren zonder dat je weg gaat.
Reageert jou hond bijvoorbeeld op het pakken van je sleutels, pak dan meerdere keren op de dag je sleutels, loop er even mee rond en leg ze vervolgens terug. Herhaal dit net zolang totdat je hond geen reactie meer geeft als je die handeling uitvoert. Je kunt door elkaar aan meerdere signalen werken zolang je het maar niet tegelijk doet. Zo pak je bijvoorbeeld of je jas of je sleutels. Als je hond op geen van de signalen meer reageert ga je gecombineerd aan ze werken, je pakt dan bijvoorbeeld zowel je jas als je sleutels zonder dat je weg gaat. Herhaal dit totdat je je oorspronkelijke weggaan ritueel uit kunt voeren zonder een reactie van je hond te krijgen.
Vervolgens kun je gaan werken aan het daadwerkelijke alleen zijn. Regel, gedurende de tijd dat het duurt om je hond te leren dat het niet eng is om alleen te zijn, een oppas voor de momenten dat je zelf weg moet. Zo voorkom je dat je hond een terugval krijgt en al het werk voor niets is geweest.
Afhankelijk van je hond kan het slim zijn om tijdelijk met een bench te werken. Het voordeel van een bench is dat het door veel honden met goede training als een veilige plek wordt beschouwd. Het nadeel is dat je moet beginnen met benchtraining en als laatste stap moet oefenen dat het ook niet erg is om alleen gelaten te worden als het deurtje van de bench open staat.
De opbouw van het alleen zijn is in essentie hetzelfde als die voor een pup zonder verlatingsangst, maar de stapjes zijn kleiner. Bij een hond die in zijn bench blijft begin je met één stap weg nemen van de bench en meteen weer terug lopen. Bij een hond die los in de kamer blijft begin je met het vastpakken van de deurklink en direct weer los laten.
Ga vervolgens ‘jojoën’; door steeds iets verder weg te gaan en weer terug te keren naar je hond. Als je bijvoorbeeld met de bench werkt doe je eerst één stap weg voordat je terug gaat, vervolgens twee, dan drie enzovoorts. Bouw de afstand stap voor stap op. Zodra je uit zicht bent wacht je tot 1 minuut steeds maar 1 seconde langer, van 1 tot 5 minuten 10 seconden, van 5 tot 15 minuten 1 minuut en daarna 5 minuten tot je op het uur zit.
Er is een grote kans dat je hond bij een bepaalde stap gaat piepen of blaffen. Zodra hij piept wacht je tot hij gekalmeerd is, en ga je naar hem terug. Vervolgens pak je de training weer op bij de eerste stap van die sessie. Dus als je toen je begon 5 seconde uit zicht bleef start je daar weer mee, ook als je hond pas bij de minuut uit zicht ging piepen. Als je hond binnen 5 minuten niet gekalmeerd is en blijft piepen of blaffen ga je ook terug en stop je de trainingssessie. Probeer dan de volgende keer de stapjes nog kleiner te maken. Lukt dit niet en blijft je hond zo in paniek raken dat hij niet vanzelf kalmeert, dan is dit niet de geschikte trainingsmethode voor jullie en is het verstandig om hulp in te schakelen.
Oefen meerdere keren op een dag maximaal een uur achter elkaar. Begin iedere nieuwe sessie net iets makkelijker, dus dichter bij of minder lang, dan je de vorige keer geeindigd was. Wat kan helpen is je hond iets geven om op te kluiven. Bijvoorbeeld een gevulde kong classic, een veilig en door veel honden geliefd speeltje. Zodra je hond zonder problemen een uur alleen thuis kan blijven kan hij zeer waarschijnlijk ook langer alleen zijn.
Hulpmiddelen
Speciaal voor honden is er een, voor mensen reukloze, geurstof te koop die ze gerust stelt. De ene hondeneigenaar zweert er bij, bij de andere werkt het niet, maar het kan sowieso geen kwaad. Deze geurstof wordt onder de naam D.A.P. verkocht als tabletten, spray, halsbanden of verstuivers. Voor dit doeleinde is de verstuiver heel geschikt omdat hij voor een constante dosering zorgt. De halsband raden wij hiervoor af, net als het dragen van welke halsband dan ook als je hond alleen binnen is, aangezien hij er ergens mee achter kan blijven haken. De D.A.P. verstuiver lost hoogstwaarschijnlijk je probleem niet zomaar op, het is naast het gebruiken van dit middel nog steeds belangrijk dat je het alleen zijn op de juiste manier traint.
Het trainen van een hond met verlatingsangst kost, net bij ieder ander gedragsprobleem, veel tijd en geduld. Er is niet één beste manier om je hond te helpen, iedere hond en iedere eigenaar is anders. Twijfel je, vraag dan een gedragsdeskundige die ervaring heeft met verlatingsangst om hulp.
