Het is een mooie dag. Moe van het door de stad wandelen besluit ik een terrasje op te zoeken. Ik wil net naar mijn favoriete stek lopen als er iemand naar mij zwaait. Ik herken haar niet, maar ze heeft zo’n grote glimlach dat ik aan neem dat ze mij wel kent. Ik groet dus vriendelijk terug.
Ze komt naar mij toe rennen en steekt haar hand uit. “Ik ben Wendy” zegt ze. Ik wil niet onvriendelijk zijn dus ik schud haar uitgestoken hand en mompel “ehhm, ik heet Cleo”.
Ik loop verder. Ze loopt met mij mee, zo dicht tegen mij aan dat ik haar arm tegen de mijne aan voel schuren.
Oncomfortabel door de situatie verander ik mijn pad in de hoop iets meer ruimte tussen ons te creëren en vraag “Kan ik je ergens mee helpen?”.
Nee hoor” antwoordt ze “ik vond je er aardig uit zien.” “Dank je” antwoord ik “ik was eigenlijk ergens naar op weg” “Leuk” zegt ze terwijl ze met mij mee wandelt.
Ze heeft zich in een hoek naar mij toe gekeerd en ik voel haar adem in mijn gezicht.
Het vrolijke gevoel over de mooie dag heeft plaats gemaakt voor ongemak en ik vraag mij af hoe ik zo snel mogelijk van haar af kom. “Leuk je ontmoet te hebben Wendy, maar ik wil graag alleen wandelen” zeg ik een beetje geïrriteerd.
“Maar het was net zo gezellig samen” antwoordt ze “zal ik een liedje voor je zingen?”
“Wendy, ik meen het, laat me met rust.”
“Maar ik ben gewoon aardig” is haar antwoord. “ Dat begrijp ik Wendy, maar ik heb er geen zin in, ik wil graag dat je weg gaat.” “Maar Cleo, ik ben heel aardig, echt waar..” en ze slaat haar arm om mij heen.
Als dit echt met twee mensen op straat gebeurde zouden we verbaasd op kijken en ons af vragen of er soms iets mis is met Wendy. Maar als Wendy een hond was geweest vonden we het waarschijnlijk volstrekt normaal dat ze gewoon wilde spelen. Dit gedrag is inderdaad helemaal niet raar van een pup. Als Wendy een klein meisje was geweest hadden we het haar waarschijnlijk ook niet kwalijk genomen dat ze de sociale omgangsregels nog niet kende en heel anders op haar gereageerd. Maar bij honden kom je soms nog volwassen ‘Wendy’s’ tegen.
Hun bazen vragen zich af waarom hun o zo sociale hond toch wordt afgesnauwd, toegegromd en in het ergste geval zelfs gebeten. Maar als we ons in de andere honden verplaatsen is dat eigenlijk helemaal niet zo raar.
Andere honden hebben niet altijd zin om te spelen.
Als ze dat duidelijk aangeven, maar niet gehoord worden, kan de situatie uit de hand lopen. Het is daarom belangrijk dat je hond de normale omgangsvormen en ‘taal’ van andere honden leert. Hoe eerder je daar mee begint, hoe makkelijker hij het op zal pakken.
Hondentaal
Net zoals baby’s de Nederlandse taal niet van elkaar kunnen leren hebben puppy’s ook volwassen honden nodig om ‘hondentaal’ te leren begrijpen. En ook voor hun geldt dat je op moet letten van wie ze leren.
Een kind zal het gewoon vinden om te schelden, als volwassenen om hem heen dat ook doen. En een puppy zal het normaal vinden zich onbeschoft naar andere honden te gedragen, als zijn voorbeelden dit ziet doen.
Zorg er dus voor dat je pup om kan gaan met volwassen honden die zich goed gedragen. Een volwassen hond die zich goed gedraagt, gaat rustig en tolerant met puppy’s om. Hij zal niet te wild spelen, want daardoor kan een pup zich bezeren en zeker niet naar hem grommen of bijten. Als hij andere honden benadert, doet hij dat van de zijkant en in een rustig tempo. Als andere honden aangeven geen zin hebben om te spelen, door bijvoorbeeld hun hoofd weg te draaien of te gaan snuffelen, dan laat hij ze met rust.
Natuurlijk maak je wel eens een foutje. Je denkt dat een hond zich goed genoeg gedraagt om met je pup te spelen en opeens blijkt hij bijvoorbeeld te wild te zijn. Dat is helemaal geen probleem, loop gewoon met je hondje verder, het incidenteel zien van slechte gewoontes kan geen kwaad. Is je pup erg geschrokken, omdat de andere hond bijvoorbeeld op hem af kwam rennen, te wild was of zelfs tegen hem snauwde.
Zorg er dan voor dat je de zelfde dag nog een hond van het zelfde type die wel vriendelijk is tegen komt. Zo voorkom je dat je pup er een trauma en dus slecht gedrag aan over houdt.
Heb je al een wat oudere hond die zich ‘te vriendelijk’ gedraagt, dan ben jij degene die hem de honden etiquette bij moet brengen. Vindt een andere hond het gedrag van jouw hond vervelend? Wacht dan niet tot je hond te ver gaat en de andere hond hem wel af moet straffen.
Sommige honden hebben een hele hoge ‘snauw-drempel’. Het is dan niet leuk voor hun dat jouw hond maar door gaat terwijl ze toch duidelijk aan geven dat ze niet willen. En het is niet goed voor jouw hond, die denkt dat zijn gedrag oké is. Lijn hem gewoon aan en loop verder.
Zie je daarentegen een keer goed gedrag, beloon dat dan direct. Het is moeilijker en meer werk om nog op latere leeftijd te leren hoe je je hoort te gedragen, maar voor zowel jezelf als jouw hond de moeite waard.